การอยู่ร่วมกัน
การอยู่ร่วมกับคนอื่นนั้น จะให้เขาทำถูกใจเราและเป็นไปตามความคาดหวังของเราเสียทุกอย่างนั้นคงจะเป็นไปได้ยาก ก็คงจะเช่นเดียวกันกับเราที่คงจะทำถูกใจเขาไม่ได้ทุกอย่างเหมือนกัน เพราะต่างคน ก็ต่างใจ ต่างความคิด ต่างความอดทน จะอยู่ร่วมกันได้ดีและนานแค่ใหนนั้นก็คงจะขึ้นอยู่กับเราว่าจะยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นได้มากแค่ใหน เราจะยอมปรับตัวเพื่อให้อยู่ร่วมกันได้มากแค่ใหน เราจะยอมทนและทำมากกว่าอีกคนได้นานแค่ใหน
การอยู่ร่วมกันของคนคงเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ให้ผิดใจและกระทบกระทั้งกันบ้างเลยเราต้องยอมเงียบบ้าง ยอมรับผิดบ้างถึงเราจะไม่ผิด ยอมอดทนบ้างถึงจะเหลืออด ยอมเพื่อใม่ให้เรื่องมันรุนแรงไปมากกว่าที่ควรจะเป็น การหยุดยอมอยู่เฉยไม่โต้ตอบบางครั้งมันไม่ใช่การยอมแพ้แต่เป็นการต่อสู้อีกรูปแบบหนึ่ง
นั้นคือการอยู่ร่วมกับคนอื่นนั้นอย่าคาดหวังจากคนอื่นมากเกินไป ให้เข้าใจว่าแม้ตัวของเราเองยังไม่ได้ดังใจอย่างที่เราคาดหวังไว้ เราต้องเข้าใจความจริงประการนี้ เราต้องยอมทำมากกว่าเขาบ้าง ยอมคุยเปิดใจกันตรงไปตรงมาบ้าง ยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นอยู่บ้างถึงเราจะไม่ชอบ เปิดใจยอมรับฟังความคิดเห็นของเขาบ้างถึงเราจะรู้ดีอยู่แล้ว ขอร้องให้เขาวิจารย์ตัวเราให้เราฟังบ้างอย่างเปิดใจและไม่โต้แย้งใดๆ ดีกว่าให้เขาวิจารย์ตัวเราให้คนอื่นฟัง สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ทำได้ไม่อยากเลย หากเราจะเริ่มทำมันเพื่อเป็นประโยชน์แก่ตัวเรา เพื่อให้เราอยู่ร่วมกับคนได้อย่างมีความสุขและดีที่สุด เพื่อให้เราได้เห็นซึ่งข้อบกพร่องของตัวเองและปรับปรุงแก้ใขมันเสีย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น